Ik verwachtte meer muggen dan motten, maar het was geweldig: ruim 120 soorten. Uiteraard veel soorten van natte gebieden, zoals het machtig mooie Moerasduiveltje. Alleen al omwille van de naam zou ik die in mijn tuin willen. En een tuin zoals die van Ini wil ik ook wel.
Letterlijk in de schaduw van het Europees Parlement zette ik 2 mottenbakken. Eentje viel helaas uit in de nacht, in de andere val telde ik net voor zonsopgang toch 50 soorten. Het was een SUPER warme nacht (wellicht de warmste nacht ooit gemeten in België), om eerlijk te zijn had ik iets meer soorten verwacht omdat de val op de rand van het Leopoldpark stond.
Ja, er zitten veel motten in de tuin van de Natuurpunt-voorzitter. Dan toch op 20 juli 2019: 681 om precies te zijn. 150 verschillende soorten, plus (uiteraard) steeds enkele soorten die ik niet kon determineren: te moeilijk, ze waren te snel weg, te afgevlogen…
Na het symposium over 10 jaar Soortenbescherming in Vlaanderen (Leuven, 1 februari 2019), waar ik even spreektijd kreeg om iets te zeggen over nachtvlinders, werd ik uitgenodigd om op de jaarlijkse personeelsuitstap van WWF België nachtvlinders te vangen en een korte toelichting te geven over selectieve soorten-appreciatie.
Met één val trok ik deze zomer richting Zuid-Frankrijk, met een tussenstop in de Charente. Daar kocht hommelprof Dave Goulson enkele jaren geleden een boerderijtje. In de val zaten ’s ochtends 7 exemplaren van het prachtige Eikenblad, maar ook Wit, Gevlamd en Karmozijnrood Weeskind, Gevlamde uil, Nekspindertje, en Groene geelvleugeluil. Soorten die ik in België nog nooit ving.